آینده ارز دیجیتال

آیا آینده ای برای ارز دیجیتال وجود دارد؟

توسعه آینده از بنیاد موجود جدایی ناپذیر است. تحلیل اینکه آیا ارز دیجیتال آینده دارد یا خیر، بر اساس ماهیت و وضعیت موجود آن است. این پاسخ بر اساس ماهیت ارز دیجیتال است، کاستی‌های مهلک ارز دیجیتال خصوصی به عنوان یک ارز را تحلیل و نشان می‌دهد و مسیر آینده توسعه ارز دیجیتال را به عنوان یک “سیستم حسابداری + رمز” پیشنهاد می‌کند.
آینده ارز دیجیتال

ارز دیجیتال به عنوان یک ارز دارای کاستی های مهلکی است، اما از نظر عناصر سه گانه ارز، ارز دیجیتال همچنان پتانسیل تبدیل شدن به یک ارز را دارد و به عنوان یک مفهوم و فناوری کاملاً جدید، ارز دیجیتال و فناوری بلاک چین در پشت آن از  سرزندگی قوی برخوردار است.

 مطالعه انتشار ارز دیجیتال قانونی توسط بانک مرکزی دارای اهمیت عملی مثبت و اهمیت تاریخی دور است. انتشار ارز دیجیتال می تواند هزینه های بالای انتشار و گردش ارز کاغذی سنتی را کاهش دهد، راحتی و شفافیت تراکنش های اقتصادی را بهبود بخشد، پولشویی، فرار مالیاتی و سایر فعالیت های غیرقانونی و مجرمانه را کاهش دهد و کنترل بانک مرکزی بر عرضه پول و ارز را بهبود بخشد. گردش و حمایت بهتر توسعه اقتصادی و اجتماعی به تحقق کامل تامین مالی فراگیر کمک کرده است.

ارتباط بین ارز دیجیتال و آینده ارز

از آنجایی که ارز دیجیتال حاوی کلمه “ارز” است و دارای برخی عملکردهای ارزی است، به راحتی می توان به مردم احساس کرد که ارز دیجیتال یک شکل مبتکرانه از ارز است. برخی از مردم ارز دیجیتال را با دیدگاه هایک در غیر ملی کردن ارز و بحران مالی سال 2008 مرتبط می دانند، گویی که ارز دیجیتال می تواند بر کاستی های ارزهای مستقل غلبه کند و به ارز آینده تبدیل شود.

در سال 2013، پنج وزارتخانه و کمیسیون، از جمله بانک خلق چین، برای جلوگیری از خطرات بیت کوین اطلاعیه ای صادر کردند و توضیح دادند که بیت کوین یک ارز واقعی نیست. با این حال، بیشتر مردم هنوز در مورد رابطه بین ارز دیجیتال و ارز سردرگم هستند. ما تفاوت بین یک ارز دیجیتال و یک ارز را از نظر سه عنصر ارز مورد تجزیه و تحلیل قرار خواهیم داد.

ارز دیجیتال به عنوان یک ارز دارای کاستی های مهلکی است

شی فقط در صورتی می تواند تبدیل به ارز شود که پولی شود. کسب درآمد بر اساس عملکردهای خاص آن مانند وسیله مبادله، ذخیره ارزش و ابزار پرداخت نیست. برای تعیین اینکه آیا یک کالا پولی است یا خیر، ابتدا به عنوان یک نوع بدهی شناخته می شود.

دوم، ارزش اسمی آن به وضوح توسط واحد ارزیابی تعیین می شود. از نظر سه عنصر ارز، ارزهای دیجیتال خصوصی صادر شده توسط جوامع آنلاین، بنیادها یا شرکت های خصوصی که در حال حاضر در بازار هستند، هر سه عنصر ارز را ندارند.اول از همه، ارز دیجیتال تعهد بدهی هیچ فرد یا موسسه ای نیست و توسط هیچ سازمان معتبری نگهداری نمی شود.

بنابراین عنصر پولی وام قابل واگذاری را ندارد (اگرچه به عنوان دارایی قابل انتقال است). این یک ارز دیجیتال است و نمی تواند یک نقص کشنده در ارز باشد. با قضاوت در شرایط فعلی، ریسک‌های بسیار بالایی در ساختار حاکمیتی ناشران ارزهای دیجیتال، شفافیت عملیاتی، افشای اطلاعات و امنیت پورتفولیوها و صرافی‌های دیجیتال وجود دارد.

دوم، اگرچه ارز دیجیتال واحد حساب خود را دارد (مانند BTC در بیت کوین)، از آنجایی که تعهدی نیست، اساساً هیچ محیطی برای استفاده مستقیم یا استفاده از حق غرامت وجود ندارد (برای افراد غیرمتخصص این امکان وجود ندارد. کاربرد دیگری غیر از حدس و گمان) بنابراین، هیچ مبنای ارزشی و مجموعه ای از مکانیسم های تعدیل برای حفظ ارزش خود ندارد.

بنابراین، این یک ارز حسابداری مستقل نیست – ارزهای دیجیتال هنوز بر اساس ارزهای قانونی مانند دلار آمریکا به عنوان ارز حسابداری قیمت گذاری می شوند. بنابراین، ارز دیجیتال هنوز پولی نشده است و در بهترین حالت فقط می‌توان آن را کالایی دانست که قیمت آن در مناقصه قانونی است.در واقع، کشور من بیت کوین را به عنوان یک کالای مجازی خاص تعریف می کند، در حالی که ایالات متحده آن را به عنوان یک کالای فله تعریف می کند.