علائم پوکی استخوان

پوکی استخوان، علائم، علل، عوامل خطر

پوکی استخوان یک بیماری است که با کاهش توده استخوانی و کاهش استحکام استخوان مشخص می شود که باعث می شود آنها به راحتی شکننده شوند. آنقدر شکننده است که افتادن یا حتی صدمات جزئی می تواند باعث شکستگی شود. شکستگی های مرتبط با پوکی استخوان اغلب در ناحیه گردن فمور، لگن، مچ دست یا مهره های ستون فقرات رخ می دهد. استخوان یک بافت زنده است که دائماً تجدید می شود.

به طور معمول بین فرآیندهای خیانت و تخریب استخوان تعادل وجود دارد. پوکی استخوان زمانی اتفاق می افتد که تشکیل استخوان جدید کمتر و کندتر از از دست دادن استخوان باشد. پوکی استخوان مردان و زنان را از هر نژادی درگیر می کند. اما بیشتر زنان سفیدپوست و آسیایی – به ویژه زنان مسن که بیشتر در معرض خطر پس از یائسگی هستند. دارو، رژیم غذایی سالم و ورزش می تواند به جلوگیری از تحلیل استخوان یا تقویت استخوان های ضعیف کمک کند.

 

علائم پوکی استخوان

معمولاً در مراحل اولیه تحلیل استخوان هیچ علامتی وجود ندارد. اما هنگامی که استخوان ها ضعیف شده و پوکی استخوان ایجاد شده است، ممکن است علائم و نشانه هایی داشته باشید که عبارتند از:

 

• کمردرد ناشی از شکستگی یا خمیدگی مهره. درد ممکن است به طور ناگهانی ظاهر شود، بسیار قوی، تیز و تیز باشد.
• از دست دادن رشد در طول زمان؛
• حالت خمیده؛
• استخوانی که خیلی راحت تر از حد انتظار می شکند، حتی با کمترین ضربه.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر یائسگی زودرس داشته اید یا چندین ماه به طور مداوم کورتیکواستروئید مصرف کرده اید یا اگر یکی از والدین شما شکستگی لگن یا ستون فقرات داشته است، اگر مشکوک به پوکی استخوان هستید، توصیه می شود با پزشک خود مشورت کنید.

 

علل پوکی استخوان

پوکی استخوان باعث ضعیف شدن استخوان ها می شود

استخوان های شما در یک حالت دائمی تجدید هستند – استخوان جدید تشکیل می شود و استخوان قدیمی از بین می رود. وقتی جوان هستید، بدن شما سریعتر از تجزیه استخوان قدیمی، استخوان جدید تولید می کند و توده استخوانی شما افزایش می یابد. پس از اوایل دهه 20، این روند کند شد و اکثر افراد در سن 30 سالگی به اوج توده استخوانی خود رسیدند. با افزایش سن، استخوان سریعتر از آنچه که ایجاد می شود از بین می رود.

احتمال ابتلا به پوکی استخوان تا حدی به توده استخوانی شما در جوانی بستگی دارد. اوج توده استخوانی تا حدودی ارثی است و همچنین بر اساس گروه قومی متفاوت است. هر چه اوج توده استخوانی شما بیشتر باشد، استخوان بیشتر می شود و با افزایش سن احتمال ابتلا به پوکی استخوان کمتر می شود.

عوامل خطر

تعدادی از عوامل می توانند خطر ابتلا به پوکی استخوان را افزایش دهند – از جمله سن، نژاد، سبک زندگی، بیماری و درمان.

عوامل خطر غیر قابل تنظیم:

جنسیت شما. زنان بسیار بیشتر از مردان در معرض ابتلا به پوکی استخوان هستند.

سن. هر چه سن شما بیشتر باشد، خطر ابتلا به پوکی استخوان بیشتر می شود.

نژاد. اگر قفقازی یا آسیایی باشید بیشترین خطر ابتلا به پوکی استخوان را دارید.

سابقه خانوادگی. داشتن والدین یا خویشاوندان نزدیک مبتلا به پوکی استخوان، شما را در معرض خطر بیشتری قرار می دهد، به خصوص اگر مادر یا پدر شما دچار شکستگی لگن شده باشد.

اندازه قاب بدن  مردان و زنانی که جثه کوچکی دارند در معرض خطر بیشتری هستند زیرا ممکن است از سن خود توده استخوانی کمتری داشته باشند.

سطوح هورمونی:

پوکی استخوان در افرادی که هورمون های بسیار زیاد یا بسیار کمی در بدن خود دارند شایع تر است. مثالها عبارتند از:

هورمون های جنسی کاهش سطح هورمون های جنسی معمولاً استخوان ها را ضعیف می کند. کاهش سطح استروژن در زنان یائسه یکی از قوی ترین عوامل خطر برای ابتلا به پوکی استخوان است.

مردان با افزایش سن به تدریج سطح تستوسترون کاهش می یابد. درمان سرطان پروستات که سطح تستوسترون را در مردان کاهش می دهد و درمان سرطان سینه که سطح استروژن را در زنان کاهش می دهد، می تواند از دست دادن استخوان را تسریع کند.

بیماری های غده تیروئید. افزایش سطح هورمون های تیروئید می تواند باعث تحلیل استخوان شود. اگر تیروئید شما بیش از حد فعال باشد یا اگر داروهای جایگزین هورمونی زیادی برای درمان نارسایی تیروئید مصرف می کنید، این اتفاق می افتد.

غدد دیگر پوکی استخوان همچنین با فعالیت بیش از حد پاراتیروئید و غدد فوق کلیوی همراه است.

عوامل غذایی

پوکی استخوان در افرادی که دارای موارد زیر هستند بیشتر رخ می دهد:

 

مصرف کم کلسیم. در طول زندگی، کمبود کلسیم در ایجاد پوکی استخوان نقش دارد. مصرف کم کلسیم به کاهش تراکم استخوان، از دست دادن زودهنگام استخوان و افزایش خطر شکستگی کمک می کند.

اختلالات اشتها. محدودیت شدید دریافت غذا و وزن کم بدن باعث ضعیف شدن استخوان ها در مردان و زنان می شود.

جراحی دستگاه گوارش. جراحی برای کاهش اندازه معده یا برداشتن بخشی از روده، میزان سطح موجود برای جذب مواد مغذی از جمله کلسیم را محدود می‌کند. این جراحی ها شامل مواردی هستند که به کاهش وزن و همچنین سایر بیماری های گوارشی کمک می کنند.

کورتیکواستروئیدها و سایر داروها

استفاده طولانی مدت از داروهای کورتیکواستروئیدی خوراکی یا تزریقی، مانند پردنیزون، پتیل پردنیزولون و کورتیزون، در روند ساخت استخوان جدید اختلال ایجاد می کند. پوکی استخوان همچنین با داروهایی که برای درمان یا پیشگیری استفاده می شوند مرتبط است:

تشنج – در صرع؛

رفلاکس معده؛

سرطان؛

رد پیوند.

بیماری های مختلف

خطر پوکی استخوان در افرادی که بیماری های خاصی دارند، مانند:

بیماری سلیاک ؛

بیماری التهابی روده؛

بیماری کلیه یا کبد؛

سرطان؛

بیماری سل؛

مولتیپل میلوما؛

آرتریت روماتوئید .

سبک زندگی

برخی عادات بد می توانند خطر ابتلا به پوکی استخوان را افزایش دهند. مثالها عبارتند از:

سبک زندگی بی تحرک. افرادی که زمان زیادی را به صورت نشسته می گذرانند، نسبت به افرادی که فعالیت بدنی بیشتری دارند، بیشتر در معرض ابتلا به پوکی استخوان هستند. هر ورزش و فعالیتی که تعادل و وضعیت بدنی خوب را تقویت کند برای استخوان‌های شما مفید است و پیاده‌روی، دویدن، پریدن، رقصیدن و وزنه‌برداری بسیار مفید به نظر می‌رسد.

مصرف بیش از حد الکل. افزایش مصرف بیش از دو نوشیدنی الکلی در روز خطر ابتلا به پوکی استخوان را افزایش می دهد.

سیگار کشیدن. نقش دقیق سیگار کشیدن در پوکی استخوان نامشخص است، اما نشان داده شده است که به از دست دادن سریع تر استخوان کمک می کند.

عوارض:

شکستگی های فشاری

شکستگی استخوان، به ویژه در ستون فقرات یا لگن، جدی ترین عوارض پوکی استخوان است. شکستگی لگن اغلب در اثر زمین خوردن ایجاد می شود و می تواند منجر به ناتوانی و حتی افزایش خطر مرگ در سال اول پس از شکستگی شود.

در برخی موارد، شکستگی مهره ها حتی بدون افتادن نیز ممکن است رخ دهد. مهره‌هایی که ستون فقرات شما را تشکیل می‌دهند می‌توانند تا حدی با کمترین ضربه، وزن خود را کاهش دهند، که می‌تواند منجر به کمردرد، کاهش قد و حالت خمیده شود.

جلوگیری

یک رژیم غذایی خوب و ورزش منظم برای حفظ سلامت استخوان های شما در طول زندگی ضروری است.

مصرف پروتئین با غذا

پروتئین یکی از اجزای سازنده استخوان است. با این حال، شواهد متناقضی برای تأثیر مصرف پروتئین بر تراکم استخوان وجود دارد.

اکثر مردم پروتئین را در رژیم غذایی خود دریافت می کنند، اما برخی از آنها این کار را نمی کنند. گیاهخواران و وگان ها اگر عمدا به دنبال منابع مناسبی مانند سویا، آجیل، حبوبات، دانه های گیاهخواران و گیاهخواران و همچنین محصولات لبنی و تخم مرغ باشند، می توانند پروتئین کافی در رژیم غذایی خود دریافت کنند.

افراد مسن به دلایل مختلف می توانند پروتئین کمتری مصرف کنند. اگر فکر می کنید پروتئین کافی دریافت نمی کنید، از پزشک خود بپرسید که آیا مصرف مکمل های غذایی مناسب است یا خیر.

وزن بدن

اضافه وزن احتمال از دست دادن استخوان و شکستگی را افزایش می دهد. کاهش وزن در حال حاضر برای افزایش خطر شکستگی در بازو و مچ شناخته شده است. بنابراین، حفظ وزن مناسب برای استخوان ها و به طور کلی برای سلامتی مفید است.

کلسیم

مردان و زنان 18 تا 50 ساله به 1000 میلی گرم کلسیم در روز نیاز دارند. زمانی که زنان 50 ساله و مردان 70 ساله می شوند، این مقدار روزانه به 1200 میلی گرم افزایش می یابد.

منابع خوب کلسیم عبارتند از:

لبنیات کم چرب؛

سبزیجات با برگ سبز تیره؛

کنسرو ماهی آزاد یا ساردین با استخوان؛

محصولات سویا، مانند توفو؛

غلات کلسیم و آب پرتقال.

اگر دریافت کلسیم کافی از رژیم غذایی برایتان دشوار است، مصرف مکمل های کلسیم را در نظر بگیرید. با این حال، کلسیم بیش از حد با ظهور سنگ کلیه مرتبط است. اگرچه هنوز مشخص نیست، برخی از کارشناسان پیشنهاد می کنند که مصرف بیش از حد کلسیم، به ویژه در مکمل های غذایی، ممکن است خطر ابتلا به بیماری قلبی را افزایش دهد.

سازمان بهداشت جهانی (WHO) توصیه می کند که کل دریافت کلسیم همراه با مکمل های غذایی و رژیم غذایی ترکیبی برای افراد بالای 50 سال بیش از 2000 میلی گرم در روز نباشد.

ویتامین دی

ویتامین D توانایی بدن شما برای جذب کلسیم از غذا را بهبود می بخشد و سلامت استخوان ها را از طرق مختلف بهبود می بخشد. افراد می توانند ویتامین D را در پوست خود از نور خورشید سنتز کنند، اما اگر در عرض جغرافیایی با نور خورشید کمتر زندگی می کنید، اگر به ندرت به بیرون از منزل می روید، یا اگر به طور منظم از کرم ضد آفتاب استفاده می کنید یا به دلیل خطر ابتلا به نور خورشید دوری می کنید، ممکن است منبع خوبی نباشد. سرطان روی پوست

برای دریافت ویتامین D کافی برای حفظ سلامت استخوان ها، توصیه می شود بزرگسالان 51 تا 70 ساله 600 واحد بین المللی (IU) ویتامین D و 800 IU در روز پس از 70 سالگی از طریق غذا یا مکمل ها دریافت کنند.

افرادی که منابع دیگر ویتامین D را ندارند و به خصوص در معرض نور خورشید محدود هستند ممکن است نیاز به مصرف مکمل های غذایی داشته باشند. اکثر محصولات مولتی ویتامین بین 600 تا 800 واحد بین المللی ویتامین D دارند. تا 4000 واحد ویتامین D در روز برای اکثر افراد بی خطر است.

ورزش

ورزش منظم می تواند به شما کمک کند استخوان های سالم بسازید و از دست دادن استخوان را کند کنید. ورزش منظم بدون توجه به زمانی که شروع می کنید برای استخوان های شما مفید است، اما اگر در جوانی ورزش منظم را شروع کنید و در طول زندگی به ورزش ادامه دهید، بیشترین سود را خواهید برد.

تمرینات قدرتی را با تمرینات وزنه و تعادل ترکیب کنید. تمرینات قدرتی به تقویت عضلات و استخوان های بازوها و قسمت بالایی ستون فقرات کمک می کند. ورزش‌های وزن بدن – مانند پیاده‌روی، آهسته دویدن، دویدن، بالا رفتن از پله‌ها، طناب زدن، اسکی و سایر ورزش‌ها – عمدتاً روی استخوان‌های پا، ران و پایین ستون فقرات تأثیر می‌گذارند.

ورزش‌های تعادلی مانند تای چی می‌توانند خطر افتادن را کاهش دهند، به خصوص با افزایش سن. شنا، دوچرخه سواری و ورزش می تواند یک تمرین قلبی عروقی خوب ارائه دهد، اما سلامت استخوان ها را بهبود نمی بخشد.